Ik ben KETILA, 20 jaar en ik woon in Likasi, een mijnstad in Congo, waar de lokale bevolking te weinig profiteert van de rijke grondstoffen.

Na de dood van mijn vader, heeft zijn familie ons teruggebracht naar het dorp. Mijn zus werd uitgehuwelijkt aan een dorpeling en beviel op haar zestiende, slechts bijgestaan door een buurvrouw. De baby werd doodgeboren en ook mijn zus overleed ten gevolge van een bloeding.

Enige tijd later kwamen leerlingen van ISTM, een hogeschool voor medische beroepen, de jonge meisjes in de dorpen vertellen dat de sterfgevallen het gevolg waren van te jong moederschap en van gebrek aan kennis en ervaring van de helpende dorpsvrouwen.

Omdat ik vond dat ook onze gemeenschap een vroedvrouw nodig had, schreef ik mij in bij de ISTM Saint-Joseph in Likasi, gespecialiseerd in de opleiding van voedvrouwen.

Tijdens mijn opleiding leerde ik alle taken van de vroedvrouw, met de apparatuur de medische oefenpoppen en de gele bevallingsboxen, die MEMSDAADA had geschonken. Voor stages en oefeningen op de geavanceerde hifi-oefenpoppen moesten wij met de bus naar de simulatiekliniek in Lubumbashi op 120 km.

Tussendoor werd onze beroepspraktijk vergemakkelijkt door de goede inrichting van de kraamafdeling, die in het Daco ziekenhuis, door Memsaada was aangevuld en vervolledigd.  

Vandaag ben ik blij dat ik als goed opgeleide en competente vroedvrouw de moeders en kinderen van mijn gemeenschap kan begeleiden en ondersteunen voor, tijdens en na de bevalling.