Egoïsme tast de fundamenten van onze Wayúu gemeenschap aan. En dat baart ons zorgen.
De Wayúu hebben altijd Kamaneewa beoefend met alle andere clans. En ze doen het als een manier om het sociale en spirituele evenwicht tussen hun families te bewaren. Want dit is hoe de Wayuu het hebben gedaan sinds de Pülasü tijd, toen mythologische figuren over de aarde liepen en tussen de Wayúu leefden.

De Wayuu wereld beweegt zich rond de Anajirawaa als een principe van cohesie en goede verstandhouding tussen allen. Uit deze wederkerigheid kunnen we opmaken dat de Wayuu een economische autonomie hadden, aangezien de families een uitwisseling kenden die sterk verschilde van de handel zoals wij die vandaag kennen. In mijn familie bestaat bijvoorbeeld nog steeds de akolojoo, de uitwisseling van producten tussen families. Dit gebeurt wanneer een Wayuu naar een ander gebied gaat, en tijdens die reis nemen ze altijd iets mee om met de anderen te ruilen, en gewoonlijk is dat iets dat zij zelf hebben geplant, zoals: yucca, ahuyama (muskaatpompoen), bonen, maïs, kojosu, enz.

Deze wederkerigheid, typisch voor de Wayúu-families, heeft ons in de loop der tijd geholpen. Het heeft ons geholpen om een eenheid te vormen door middel van culturele praktijken en processen waaraan de hele clan in de loop der tijd heeft deelgenomen.