Morena, die in de stad Maputo in de wijk Maxaquene woont, werd door een buurvrouw gezien in het gezelschap van andere "losbandige" vrouwen.

Toen ze de volgende dag wakker werd, was haar huis vol buren die haar dwongen te vertrekken omdat ze "vuil" werk deed, dat andere meisjes in de buurt zou kunnen "besmetten" en "beroven van hun echtgenoten" Morena voelde zich vernederd en geschonden door de beledigingen van de buren. Ze ging hulp vragen aan haar vriendin Ana die haar adviseerde de buurt te verlaten.

Morena dacht aan alles wat ze in haar leven gewonnen had, de vrucht van haar werk, zonder iemand te beroven; gewoon door haar lichaam te gebruiken. Morena vroeg zich af: "Als het mijn lichaam is waarom moeten de buren dan bepalen wat ik ermee doe”?

Morena vroeg de politie om te bemiddelen in het probleem dat haar frustreerde vanwege het gedrag van de buren. De politie adviseerde Morena om naar de huizen van de buren te gaan en "dagvaardingen" af te leveren.

De buren waren bang bij het ontvangen van de politie dagvaarding, en legden verklaringen af waarin zij Morena beschuldigden van "losbandig leven". De politie vroeg hen of zij zich ooit slecht had gedragen, of zij problemen in de buurt had gehad; geen enkele buur kon bewijzen dat Morena schuldig was.  

Mensenrechten zijn er voor ieder mens, ongeacht ras, huidskleur of beroep, en moeten worden geëerbiedigd.