In Lubumbashi zijn we erin geslaagd de straatkinderen, ook wel bekend als ‘Shégués’, uit te roeien. ​

Mijn naam is Daudet KITENGIE en ik woon in Lubumbashi. 

Ik heb het fenomeen KANYAMA KASESE, geobsterveerd, waabij straatkinderen ( in lokale taal: ‘Shégués’) onder dwang naar de Nationale Dienst voor Rehabilitatie in KANYAMA worden gebracht, een gebied dat meer dan 1000 km van Lubumbashi ligt.   

Sinds kort, omstreeks 2018, is een onveiligheid die door het grote aantal ‘shégués’ wordt gecreëerd, op de recordhoogte.  We zien hoe vreedzame burgers worden bedreigd, geslagen, beroofd, verkracht, hun geld, mobiele telefoons, tassen en andere waardevolle spullen kwijtraken. En dit, terwijl de mensen om hem heen en de bewakers van de stad hulpeloos toekeken.   

Vandaag met het lancering van de operatie KANYAMA KASESE, is de onveiligheid aanzienlijk afgenomen. 

Het aantal straatkinderen (‘shégués’) neemt af en de shégués die onder dwang naar Kanyama zijn gehaald, worden opnieuw opgevoed, gevoed, betaald en begeleid in verschillende beroepen. Dit was ook het geval in 2009, toen het probleem van de onveiligheid met de ‘shégués’ minder zichtbaar was omdat de regering zich over hen had ontfermd. 

De inwoners van Lusaka konden zonder zorgen hun activiteiten uitoefenen en rustig nachten doorbrengen. 

Met de hoed in de hand voor de regering van D. R. Congo voor dit initiatief dat heeft gezorgd tot de stabilisatie van de veiligheid in de Lubumbashi. Dit heeft de stad in staat gesteld de straatkinderen, die eerder als bedreigend werden beschouwd, te reïtegreren en te waarderen.   

Ook moet de regering dan nog een oplossing vinden voor de straatkinderen en -jongeren die nog steeds door de stad rondzwerven.