Ik ben een leraar in Tambacounda.

Mijn voormalige student kiesde ervoor om samen met zijn oudere broer op avontuur te gaan.

Hij had zijn "Diakarta"-motor verkocht om wat geld bij te verdienen.

Hij verliet Senegal, via Mali, om naar Libië te gaan. In Mali kocht hij een buskaartje voor Alavés (Libië). Daar aangekomen worden ze onmiddellijk 5 maanden gevangen genomen. Hij kreeg maar één maaltijd per dag. Na zijn vrijlating ging hij naar Tripoli werk zoeken. Drie maanden lang kreeg hij  er 20 dinar per dag. Als ze van hun werk kwamen, werden ze al eens beroofd door jonge Libiërs.

Vervolgens besloot hij de zee over te steken om naar Italië te gaan. Ze brachten een week op zee door en waren het einde nabij. Op de zevende dag werden ze gevonden door de zeepolitie en vervolgens naar een kamp gebracht waar ze behandeld werden. Ze werden onder toezicht in het ziekenhuis verzorgd. 

Hij bracht een jaar zes maanden in dit kamp door en toen werd hen gevraagd om te vertrekken

Je moest vertrekken en overleven op straat. Hij begon te werken voor 20 euro per week. Van daaruit besloot hij om via Spanje naar Frankrijk te gaan met de medeplichtigheid van een vriend. Ze hebben hem gevangen genomen in Marseille. Hij werd daar een maand en veertien dagen gevangen genomen. Van daaruit werd hij gerepatrieerd naar Senegal. M

omenteel is hij opnieuw chauffeur van de moto die hij had achtergelaten.