In de traditionele veehouderij zijn de runderen een lokaal ras. Tegenwoordig zijn er nieuwe rassen van koeien.

De lokale koeien zijn klein. De moderne rassen zijn groter en productiever dan de traditionele rassen.

Als het lokale vee over het land graast brengen ze schade toe aan de velden.

Dat zorgt op zijn beurt voor problemen tussen de ´planters´ van gewassen en de veehouders. Deze spanning kan men voorkomen door het vee  op de boerderij te houden.

Veehouders van de traditionele methode brengen al hun tijd door bij de veestapel waardoor ze geen tijd hebben om aan andere vormen van landbouw te doen.

Moderne veehouders  hebben daarentegen tijd voor andere activiteiten.

Laat ons niet vergeten dat boeren die lange tijd weg zijn van huis kunnen veranderen in onbeschaafde, arrogante types.

In de  moderene veehouderij is er weinig ruimte voor criminaliteit omdat de landbouwers werk genoeg hebben.
Ik wil vooral benadrukken dat de traditionele veehouderij vooral focust op kwantiteit in de plaats van kwaliteit.

Vijf lokale koeien produceren ieder een liter melk wat dus 5 liter per dag geeft.

Vergelijk dit met een enkele koe  van een  productief ras die op zich 12 liter melk geeft, elke dag.

De koe wordt dichtbij huis gevoederd door de landbouwer. En tegelijk kan de boer tijd vrijmaken om een oogje in het zeil te houden bij het onderwijs van de kinderen.

Daarbij heeft de traditionele veehouder ook geen tijd om het land te cultiveren.

Het is duidelijk dat de moderne boer nuttiger is om de oorlog tegen honger te winnen.

Dank u wel !