Als medewerker ter preventie van rampen en -strategie zagen we dat de meeste slachtoffers zich in verstedelijkte gebieden bevinden, vooral in sloppenwijken. De slachtoffers zijn grotendeels senioren, andersvaliden of gezinnen met een jongere als gezinshoofd.

De woningen staan zo dicht op elkaar dat de brandweermannen ze moeilijk kunnen blussen. Die woningen zijn niet geregistreerd en de bewoners kunnen van de ene op de andere dag uitgezet worden door de autoriteiten.

We hebben er voor gezorgd dat er rookmelders in die huizen werden geplaatst, zodat omwonenden bij brand meteen een alarm horen. Hierdoor vallen minder slachtoffers en branden minder eigendommen af in de minderbedeelde buurten. Een soortgelijke actie werd reeds ondernomen in een sloppenwijk in Khayelitsha. Nu wonen ze veiliger.

Phineas Ramakgasha woont in hut nummer 19. Hij kreeg rookmelders van de ‘Sestwetla Informal Settlement’. Ondanks de initiatieven rest er ons nog een probleem met het juiste gebruik: het  aan- en uitzetten.

De verplichting van rookmelders is een goed initiatief. Velen raden het plaatsen van rookmelders aan. Het bestuur van Lebogang Maile installeerde het programma, vooral in achtergestelde buurten.

Rookmelders redden levens en bezittingen.