Wist u dat de zee tegen 2050 meer plastic dan vis zal bevatten?

Mijn naam is Mila. Ik vis in Vlaanderen om de kost te verdienen, maar er is tegenwoordig steeds minder vis te vinden. Ik vraag me af waarom…

Op een dag kwam mijn dochter terug van school en vertelde me dat ze over plastic had geleerd.

Plastic overspoelt onze oceanen en doodt onze dieren. Eger nog: het wordt afgebroken tot kleine stukjes die microplastics vormen in de oceaan. Het zit in het water, dus de vissen eten het, en wij eten deze vissen (zucht). Wetenschappers van de Universiteit Gent berekenden dat we jaarlijks tot wel 11,000 plasticdeeltjes binnenkrijgen door het eten van zeevruchten!

Ik besefte dat ik deel ben van het probleem omdat ik dagelijk plastic gebruik: waterflessen, zakken voor eenmalig gebruik, rietjes en, erger nog, mijn visnetten.

Reduceer – hergebruik – recycleer.

Ik begon me schuldig te voelen, maar moest ook mijn gezin voeden. Ik bevond me in een ernstig dilemma. Wat moest ik doen? Nu ben ik vastbesloten om iets te veranderen. Wij trekken de wereld rond om plastic op te vissen, en verzamelen soms tot 8 ton zwerfvuil op een tocht.  
Ik heb ook mijn dagelijkse gewoontes veranderd. Reduceer – hergebruik - recycleer. Nu maak ik deel uit van een pioniersprogramma voor het gebruik van biologisch afbreekbare visnetten.  

Ik ben niet alleen in deze missie. Ik voel me gesteund.

Wij willen dat er tegen 2050 nog steeds vis in de zee zit. Ik doe mijn deel. Doet u het uwe?

Nederlandse vertaling binnen het PerMondo project voor de gratis vertaling van websites en documenten voor NGO's en non-profit organisaties. Project onder leiding van Mondo Agit. Vertaler: Charlotte Demedts.