Hallo, ik ben Gabriel. Mijn moeder zei dat ik naar school moest gaan, zodat ik wanneer ik groot ben een dokter kan worden of een advocaat, zelfs een ingenieur.

Om eerlijk te zijn begrijp ik niet waarom iemand een van die saaie mensen wil worden, ik wil een superheld zijn. Desondanks bevalt de school me wel, in mijn klas zijn er gekleurde blokken, kleurpotloden en plasticine, mijn juf is heel lief, en ze leert ons liedjes.

Hallo, hier ben ik weer. Het is al lang geleden dat ik plezier gemaakt heb in de klas. Ik had nooit gedacht dat studeren me zo hard zou vervelen. Het is gedaan met de blokken en kleuren, er is geen plasticine meer, het plezier maakte plaats voor stilte, anders denken dan de leerkracht is niet toegestaan. Ik denk dat ze een soort robot willen maken of schapen die de kudde volgen, of nog erger, robot-schapen. Uiteindelijk denk ik dat ik de ingenieur zal moeten worden zoals mijn moeder wil. Mijn leraar heet Jorge Luis en ik denk dat hij veel problemen heeft, want hij is altijd slechtgezind. Wanneer we hem ergeren of iets verkeerd doen, laat hij ons een boek lezen en een samenvatting schrijven van minstens 10 pagina’s. Het wordt me nooit gevraagd, maar IK HAAT BOEKEN. Ik geloof dat ze op een dag in opstand zullen komen tegen de mensen en ons zullen uitroeien. Oké, ik denk dat ik overdrijf, maar als boeken een hoop saaie pagina’s zijn zonder actie, zijn ze zo saai dat het idee om ingenieur te worden me zelfs leuk lijkt.

Eindelijk ben ik klaar met school. Geen boeken meer, geen taken meer, geen straffen meer, ik wil geen superheld meer zijn. Nu weet ik niet wat ik wil worden. Ikb reng vele uren door in het park en ik ben al enkele dagen een vreemdeling aan het observeren die daar uren en uren op een bank zit. Hij moet zich wel misdragen hebben want hij brengt altijd een boek en een kop koffie mee. Ik zal hem vragen wie zijn leraar is. Ik ben compleet van de kaart. De vreemdeling heet Robert en hij HEEFT GEEN LEERKRACHT, ja dat horen jullie goed, hij leest uit eigen wil. Hij zegt dat er duizenden werelden en dingen zijn om te ontdekken. Hij zegt dat boeken een ticket zijn om de trein te nemen naar onvoorstelbare werelden. Hij beval me enkele boeken en schrijvers aan. Het is een zeer lange lijst. Hij gaf me trouwens een boek cadeau, genaamd “De kleine prins” van Antoine de Saint-Exupéry en hij zei dat het zijn favoriete boek is.

Ik had nooit gedacht dat lezen zo leuk zou zijn. Ik heb al veel boeken van veel auteurs gelezen. Ik voelde me als een piraat die over de zeven zeeën vaart en zoals een tijdreiziger die de melkweg verkent. Ik wil je enkele van mijn favoriete auteurs aanbevelen: Dan Brown, Stephen Hawkins, Arthur Conan Doyle, Jules Verne en Stephen King. Ik hoop dat je ze kan lezen en me jouw favoriete auteurs zal aanbevelen en onthoud altijd dat lezen bevrijdend is.

Ah ja, ik was het vergeten, ik wil noch een superheld, noch een advocaat zijn en nog minder een ingenieur. Nu wil ik schrijver worden. vertaling: Maya Lombarts, Heidy Rivera, Anneleen Volkaerts 2 IRM