In een gemeenschap heel ver van de stad Quetzaltenango, genaamd El Rincón in San Martín Sacatepéquez, leefde mijn familie, heel eenvoudig, nederig als geen ander.

In een gemeenschap heel ver van de stad Quetzaltenango, genaamd El Rincón in San Martín Sacatepéquez woonde mijn familie die heel eenvoudig en nederig was als geen ander.

Mijn vader, Felipe Cabrera Juárez, ging altijd werken van zonsopgang tot zonsondergang, elke ochtend. Maria, mijn moeder, zorgde voor ons en voerde haar huishoudelijke taken uit. In die prachtige gemeenschap woonde nog een familie die soms op goede voet stond met de anderen en soms ook niet. Op een dag begon een lid van die familie ons te bekritiseren en zei dat mijn vader alleen maar dronken was en zich niet bekommerde om het leven van zijn gezin, hoewel Guatemala de eerste plaats inneemt als het om drinken gaat; hij beweerde dat we dieven waren en dat we in zijn huis hadden ingebroken, terwijl hij hardop lachte.

Mijn vader werkte, ondanks de kritiek, en het kon hem niet schelen waar de buren over spraken en hij heeft nooit nagelaten ons te beschermen. Hij deed altijd zijn uiterste best om voor ons voedsel, onderdak, kleding en gezondheid te zorgen. Mijn vader zei altijd tegen ons: "Mijn kinderen, geliefde vrouw, verneder alsjeblieft nooit je broers, noch je buren, want wat je zaait zul je oogsten, Wij hebben hard gevochten om in vrede te leven, zodat jullie een beter leven kunnen hebben. Misschien wilden we vaak een paar schoenen, maar we hebben ze nooit gekocht vanwege onze economische situatie".

Mijn vader werd ziek voor vele dagen en op een dag...stierf hij

Mijn vader werkte, ondanks de kritiek, en het kon hem niet schelen waar de buren over spraken en hij heeft nooit nagelaten ons te beschermen. Hij deed altijd zijn uiterste best om voor ons voedsel, onderdak, kleding en gezondheid te zorgen. Mijn vader zei altijd tegen ons: "Mijn kinderen, geliefde vrouw, verneder alsjeblieft nooit je broers, noch je buren, want wat je zaait zul je oogsten, Wij hebben hard gevochten om in vrede te leven, zodat jullie een beter leven kunnen hebben. Misschien wilden we vaak een paar schoenen, maar we hebben ze nooit gekocht vanwege onze economische situatie".

Mijn vader werd vele dagen ziek en op een dag...stierf hij.

Zijn laatste woorden waren: "Mijn zoon, zorg goed voor je moeder, ga niet respectloos met haar om, volg de raad van de ouderen op, zij hebben geleefd en hebben veel ervaring in het leven, maar zorg goed voor jezelf. Mijn vader rustte met een glimlach op zijn gezicht. "In die tijd leefden we niet alleen met de kritiek, maar ook met het interne gewapende conflict, veel van de boeren overleefden door de situatie die ze doormaakten." Wij hebben het recht niet over anderen te oordelen zonder onze eigen fouten te hebben gecorrigeerd. Laten we constructief oordelen zonder anderen te kwetsen.

Vertaald door Emmanuella A. Kyereme